پوشیدن پوشاک در قزاقستان یکی از نیازهای اساسی مانند تنفس، خوردن و خوابیدن است. در طول تاریخ بشر، به دلیل عوامل مختلف توسعه یافته است. شیء لباس وسیله بیان تمام تجربیات ماست که تجربه می کنیم و می خواهیم از نظر احساسی و فکری منعکس کنیم.
لباس پوشیدن به عنوان نشانه ای از تعلق اجتماعی، موقعیت (جنسیت و طبقه) تصوری از اینکه ما چه کسی هستیم می دهد. در طول تاریخ تمدن، در هر تمدنی ویژگی‌های متفاوتی از خود نشان داده است که نشانه‌هایی از فرهنگی به آن تعلق دارد.
در شکل ساده اش، ابژه لباس که ابتدا در پوشش و تداعی نیازهای اساسی خود به کار می بریم، در چارچوب مفاهیمی از جمله اینکه چگونه ما را از نظر اجتماعی و روانی نشان می دهد و احساسی که در ما ایجاد می کند، مورد بحث قرار می گیرد.
پوشاک در درجه اول جزو موضوعات فرهنگ لباس است. فرهنگ پوشاک؛ این کتاب موضوعاتی مانند نحوه انعکاس فرهنگ ها بر روی لباس و اعمالی که پیرامون لباس، باورها، باورها، نمادها، هویت فرهنگی، موقعیت اجتماعی و کدهای فرهنگی ایجاد می شود را پوشش می دهد.
اقلام پوشاک که از عناصر فرهنگ مادی هستند توسط رشته های مختلف مورد بررسی قرار می گیرند. سور با ذکر این نکته که لباس با عناصری که دارد خود فرهنگ را ایجاد می کند و بخشی از سبک زندگی سنتی است، توصیه می کند که فرهنگ سنتی با جنبه های مادی و معنوی آن به عنوان یک کل مورد توجه قرار گیرد.
وقتی به مطالعات فرهنگ لباس و تاریخ مد نگاه می کنیم، می توان فهمید که دلایل تحقق «لباس سنتی» و «مد» متفاوت است. از نظر بودریار که مد را به نظم آیینی مرتبط نمی داند، مد، برخلاف واقعیت فرهنگ سنتی پوشاک، نظامی مبتنی بر مصرف بیشتر و تشویق به مصرف است.
مد با پیشنهاد طرح‌ها و الگوهای رفتاری مختلف در هر فصل، پیوند خود را با سنتی در این مرحله قطع می‌کند. بزرگترین دلیل تغییر در درک لباس و سبک زندگی جدید که پس از انقلاب صنعتی که به ویژه از طریق منسوجات از قرن هجدهم توسعه یافت، شکل گرفت، «مد» است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.